H
ey, wat ontzettend leuk dat je mijn blog leest, ik hoop dat je dit blijft doen want ik denk dat je het wel interessant gaat vinden. Terwijl ik aan het interviewen was dacht, wauw wat bijzonder allemaal zeg. In de tijd dat ik nog in de kraamzorg werkte leerden we ook over verschillende culturen en wat hun gewoontes zijn. Toen vond ik dat ook al zo leuk om te weten.
Andrea is getrouwd met Arnest in Gambia. Het gaat dus vooral over hoe het er daaraantoe gaat. De bedoeling was eigenlijk om blogs te schrijven over mensen van een andere cultuur in Nederland. Maar een groot deel van hun verhaal zal in Nederland misschien ook wel zo gaan. Het is sowieso leuk om te weten toch?
Mijn eerste vraag aan Andrea was…ben je ten huwelijk gevraagd? Ja en nee kun je wel zeggen. Want als je daar met een vrouw een relatie wil zeg je dus niet wil je verkering maar wil je met me trouwen. Nou, dat vond Andrea wel een beetje te snel, haha. Maar het betekent niet dat hij de volgende dag al wil trouwen maar dat hij het serieus meent en er echt voor wil gaan. Maar dan nog wachten ze in Gambia niet te lang om te voorkomen dat je gemeenschap hebt voor het huwelijk.
Bruiloft regelen
Het regelen van een bruiloft gaat al sneller omdat de zalen daar niet al een jaar van tevoren volgeboekt zitten. Eten koken wordt door familie gedaan. En op het gemeentehuis is het komen en gaan van stellen die trouwen. Terwijl er nog andere mensen in de zaal zijn word jij al getrouwd.
Gebruiken en rituelen voorafgaand aan het huwelijk
Nu het bijzondere verhaal hoe het in de stam waar Arnest uit komt eraan toe gaat als je wil trouwen. Dit zijn verschillende stappen. Zo is het met Arnest en Andrea niet gegaan hoor maar hij heeft dit wel vertelt en ik wil het jullie niet onthouden. De bruidegom gaat met de bruid en een fles wijn naar haar ouders maar vraagt dan nog niks. Na een week of 2 gaat er een mannelijk familielid, bijv een oom naar haar ouders toe om te vragen of de bruidegom met de bruid mag trouwen. Haar ouders geven dan nog geen antwoord maar zeggen dat ze gaan nadenken en dat hij later terug mag komen. In die tussentijd kunnen zij dit met hun dochter bespreken of ze wel wil trouwen. Elke keer als hij terugkomt neemt hij een fles wijn mee. (Nou dacht ik, dan ben je zo een jaar verder). Maar zo weten de ouders dat het serieus is omdat hij volhardend is. Het kan ook zijn dat de ouders het niet willen omdat er onenigheid tussen de families is om een stuk land of omdat zijn voorouders slaven waren. Als ze uiteindelijk akkoord gaan moet deze oom ook nog naar een oom van de bruid om toestemming te vragen. Uiteindelijk als er ook nog een familie vergadering is geweest mag ze trouwen. De bruidegom moet de ouders van de bruid een koe geven als bruidsschat. Ook kan het zijn dat ze 180 liter palmwijn vragen. Als je dit niet kan betalen wordt de bruid niet op waarde geschat. Arnest heeft ook aan de ouders van Andrea gevraagd wat voor bruidsschat ze wilden voor hun dochter maar ze was onbetaalbaar zeiden ze dus dat hoefde niet. En een koe in je tuin is ook zowat he😅.
Er komt dan een dag dat ze met allemaal familie, vrienden en buren die wijn gaan drinken op 20 liter na. Die 20 liter wordt bewaard voor een andere dag. Er komt dan een kleine delegatie van de familie. bijeen en dan vraagt die oom aan de bruid of ze echt wil trouwen. Als ze dat wil pakt die oom een fles wijn en drinkt ervan en dan is ze getrouwd. Dit feestje gebeurt in de nacht tot de volgende ochtend. Deze manier van trouwen gebeurde vooral veel in het verleden, de jongere generatie doet het niet vaak meer zo
Hoeveel dagen feest?
Arnest en Andrea hebben 3 dagen feest gehad. Je kunt je wel voorstellen dat ze gesloopt waren. De 1ste dag is de kerkdienst en aansluitend het huwelijksfeest. Ze zijn op deze dag voor de wet getrouwd. Terwijl ze aan de beurt waren in het gemeentehuis stond de familie van een ander bruidspaar nog in de ruimte. Dat is zo groot verschil met hier; even een krabbeltje en klaar. Daarna een fotoshoot en dan naar de kerk. De ringen worden in de kerk gegeven. De dominee geeft deze aan het bruidspaar. De dominee vertegenwoordigt God. Daarom geeft de dominee de ring. Hij bidt over de ring om evt. duistere machten te verdrijven omdat er veel bijgeloof is. Zwarte magie bijv. Ook onder veel christenen leeft dit nog steeds. Je wordt door de familie verplicht ook al geloof je dit zelf niet. Na de kerkdienst gingen ze naar de familie van Arnest want daar werd het eten door de familie gekookt. Dit eten werd naar de receptie gebracht wat in een zaal werd gehouden. Op een receptie mag iedereen komen, je weet dus niet hoeveel mensen er zijn en hoeveel eten je nodig hebt. Dit kunnen er 400 zijn maar ook zo het dubbele. Als het tijd is voor de bruidstaart wordt daar eerst voor gebeden. Tijdens het doorsnijden wordt normaal gesproken de naam van J.E.Z.U.S. door alle gasten gespeld maar dit wilden Arnest en Andrea niet.
De 2de dag is een dansfeest bij Arnest’ ouderlijk huis met verschillende families en buren. Elke familie had een Afrikaanse jurk en pak laten maken die Arnest en Andrea tijdens het dansfeest omstebeurt aan moesten trekken.  Als ze de kleding van een bepaalde familie aanhadden gingen die om hen heen dansen en geld strooien. Best vermoeiend ook elke keer omkleden.
De 3de dag is op zondag. Dit was dan een soort thanksgiving, dankzeggingsdienst.
In de kerk worden trommels, een drumstel, keyboard en djembé gebruikt. Net als in Nederland een orgel is het daar heel normaal om met zulke instrumenten muziek te maken. Ook wordt erbij gedanst maar niet te gek want het moet wel tot eer van God blijven.
Nou wat een verhaal he?! Vonden jullie het ook leuk om te lezen allemaal?
Maar ik wil ook zeker op zoek gaan naar een christelijk stel dat van Afrikaanse/Gambiaanse afkomst zijn maar in Nederland zijn getrouwd met hun gebruiken en gewoontes. Dus ken je iemand, laat het me dan weten.
Heb je vragen…..stel ze gerust en volg ook op Instagram @weddingplanneremma
Ik ben een christelijke weddingplanner, maar iedereen mag mij als weddingplanner vragen en in een vrijblijvend kennismakingsgesprek kijken we of de klik er is.
Ik ga ongeveer één keer in de maand bloggen over een cultuur met haar gewoontes en gebruiken tijdens een huwelijk. Dus houdt het in de gaten en blijf me vooral volgen. En kom gerust met suggesties of als je een tip heb wie ik kan interviewen hoor ik het graag. Je mag me ook mailen als je er iets van vindt of als ik iets anders moet doen.